ជីវិតពោរពេញទៅដោយការប្រែប្រួល ទោះបីជាល្អ ឬអាក្រក់ក៏ដោយ អ្នកមិនអាចគ្រប់គ្រងវាបានឡើយ ប៉ុន្តែវាមិនមែនមានន័យថា អ្នកត្រូវតែសម្របតាមវាគ្រប់ពេលនោះទេ។ ដូច្នេះហើយតើជីវិតរបស់អ្នកប្រដាល់វ័យក្មេងបំផុតដែលឈ្នះខ្សែក្រវាត់ទម្ងន់ធ្ងន់បានប្រែប្រួលដល់កម្រិតណា? តើគាត់សម្របតាមវា ឬប្រយុទ្ធជាមួយវា? តោះមកស្តាប់ពីជីវិតរបស់គាត់ទាំងអស់គ្នា។
មៃ ថៃសាន (Mike Tyson) មានកុមារភាពមិនងាយស្រួលនោះទេ។ នៅពេលគាត់មានអាយុត្រឹមតែ ២ឆ្នាំ ឪពុករបស់គាត់បានរត់ចោលគ្រួសាររបស់គាត់ ហើយទុកឱ្យម្តាយរបស់គាត់មើលថែកូនៗដោយខ្លួនឯង។ គាត់ត្រូវបានចិញ្ចឹមបីបាច់នៅក្នុងតំបន់ដែលមានអត្រាឧក្រិដ្ឋកម្មខ្ពស់ ហើយគ្រោះថ្នាក់អាចកើតមានគ្រប់ពេលវេលាទាំងអស់។ ហើយដោយសារ មៃ ថៃសាន (Mike Tyson) នៅតូច ហើយមានភាពខ្មាស់អៀនច្រើន គាត់ត្រូវបានគេធ្វើបាបជាញឹកញាប់។
ដូច្នេះដើម្បីការពារខ្លួន គាត់បានចាប់ផ្តើមរៀនជំនាញប្រយុទ្ធរបស់គាត់ ប៉ុន្តែជាអកុសល ការធ្វើបែបនេះ គ្រាន់តែបណ្តាលឲ្យគាត់ធ្លាក់ចូលកាន់តែជ្រៅនៅក្នុងតំបន់ឧក្រិដ្ឋកម្មនេះ។ ដូច្នេះនៅពេលគាត់មានអាយុ ១៣ឆ្នាំ គាត់ត្រូវបានចាប់ខ្លួនចំនួន 38 ដង។ នេះបណ្តាលឲ្យគាត់ទៅរៀននៅសាលាកែប្រែសម្រាប់តែក្មេងប្រុសមួយ ហើយវាបានក្លាយជាកន្លែងដែលគាត់ត្រូវបានរកឃើញដោយអតីតអ្នកប្រដាល់ម្នាក់ លោក ប៉បប៊ី ស្ទូវត្ត (Bobby Stewart) ។ នោះហើយជាពេលដែលគាត់មានការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងទៅលើកីឡាប្រដាល់។ បន្ទាប់ពីបានរៀនសូត្រពីអ្វីគ្រប់យ៉ាងពីគ្រូបង្វឹករបស់គាត់ គាត់ត្រូវបានគេណែនាំអោយស្គាល់បុរសម្នាក់ ដែលនឹងផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់គាត់ជារៀងរហូត។ បុរសដែលបានប្រែក្លាយ មៃ ថៃសាន (Mike Tyson) ទៅជាអ្នកប្រដាល់ដ៏អស្ចារ្យម្នាក់។ អ្វីគ្រប់យ៉ាង អរគុណទៅដល់អ្នកគ្រប់គ្រងប្រដាល់ ខាស ដាម៉ាតូ (Cuz D'Amato) ។ ហើយពួកគេមានភាពស្និទ្ធស្នាលយ៉ាងខ្លាំង រហូតដល់បង្កើតចំណងដ៏រឹងមាំដូចឪពុក និងកូនប្រុសអញ្ចឹង ដូច្នេះហើយទើបគាត់បានក្លាយជាអាណាព្យាបាលស្របច្បាប់របស់ មៃ ថៃសាន (Mike Tyson)ផងដែរ។
ប៉ុន្តែគួរឲ្យសោកស្ដាយ រឿងល្អរៀបនឹងមកដល់ តែរឿងអាក្រក់ធ្វើដំណើរលឿនជាង។ នៅពេលដែល មៃ ថៃសាន (Mike Tyson) មានអាយុត្រឹមតែ 16 ឆ្នាំ ម្តាយរបស់គាត់បានទទួលមរណភាព។ ហើយប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក ប្អូនស្រីរបស់គាត់ ក៏ទទួលមរណភាពផងដែរ។ ការឈឺចាប់ និងការរងទុក្ខ បានបន្សល់ទុកជាស្លាកស្នាមក្នុងចិត្តអស់មួយជីវិតទៅលើបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់គាត់។ គាត់បានខូចចិត្តជាខ្លាំង នៅពេលដែលម្តាយរបស់គាត់មិនមានឱកាស ដើម្បីមើលឃើញភាពជោគជ័យ និងមានមោទនភាពចំពោះកូនប្រុសរបស់គាត់។ វាបានវាយប្រហារផ្លូវចិត្តរបស់គាត់យ៉ាងខ្លាំង ហើយបានក្លាយជាបន្ទុកដ៏សែនធ្ងន់សម្រាប់គាត់អស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែគ្រូបង្វឹករបស់គាត់បានប្តេជ្ញាចិត្តថា នឹងជួយគាត់ឱ្យបន្តដំណើរទៅមុខ រហូតដល់គាត់បានក្លាយជាម្ចាស់ជើងឯកទម្ងន់ធ្ងន់ថ្មី មុនពេលឈានដល់ខួបកំណើតទី 21 របស់គាត់។ ហើយជាមួយនឹងការតាំងចិត្ត ការខិតខំប្រឹងប្រែង និងវិជ្ជាជីវៈការងារដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ក្តីសុបិន្តនោះបានក្លាយជាការពិត។ នៅអាយុ 20 ឆ្នាំ មៃ ថៃសាន (Mike Tyson) បានក្លាយជាម្ចាស់ខ្សែក្រវាត់ទម្ងន់ធ្ងន់ ហើយគាត់នៅតែរក្សាកំណត់ត្រាដែលជាអ្នកប្រដាល់វ័យក្មេងបំផុតដែលឈ្នះខ្សែក្រវាត់ទម្ងន់ធ្ងន់។ ហើយតើគាត់សម្រេចកិច្ចការទាំងអស់នោះដោយរបៀបណា?
“ធ្វើអ្វីដែលអ្នកស្អប់ ប៉ុន្តែធ្វើវាដូចជាអ្នកស្រឡាញ់វា។ តែងតែធ្វើតេស្តសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនឯង បង្ខំខ្លួនឯងឱ្យលើសដែនកំណត់នៅក្នុងជីវិត។ នោះហើយគឺជាអ្វីដែលគេហៅថា ភាពជោគជ័យ។ វាទាំងអស់នោះគឺអំពីការលះបង់។ តាមបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំ ជោគជ័យតិចតួចដែលខ្ញុំធ្លាប់មាន គឺសុទ្ធតែជាឆន្ទះក្នុងការលះបង់។ ជាអកុសល ពេលខ្លះអ្នកមិនអាចមានការរីករាយក្នុងការសម្រេចគោលដៅរបស់អ្នកបានទេ ហើយពេលខ្លះ នៅពេលមនុស្សមិនមានការតាំងចិត្ត ឆន្ទៈ ភាពអត់ធ្មត់ នោះពួកគេបានលះបង់ការតស៊ូបានតិចតួចបំផុត។”
ដើម្បីក្លាយជាមនុស្សអស្ចារ្យ អ្នកត្រូវតែត្រៀមខ្លួនដើម្បីទទួលយកការបរាជ័យដ៏ច្រើនអាណែកផងដែរ។
“វាទាំងអស់គឺអំពីរបៀបដែលអ្នកដោះស្រាយការបរាជ័យ ចំណែកឯទេពកោសល្យ? ខ្ញុំមិនដែលជឿលើទេពកោសល្យនោះទេ។ អញ្ចឹងមនុស្សខ្លះដែលមានទេពកោសល្យ នោះជាការល្អ វាជួយអ្នកនៅពេលដែលអ្នកមានទេពកោសល្យទៅលើអ្វីមួយ។ ប៉ុន្តែឲ្យតែអ្នកមានការតាំងចិត្ត និងឆន្ទៈមុះមុត នោះគឺជាអ្វីដែលអ្នកត្រូវការ។ អ្នកត្រូវតែមានឆន្ទៈដើម្បីឈ្នះ។ ហើយយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវតែស៊ូទ្រាំនឹងការឈឺចាប់ដែលមាននៅក្នុងជីវិត។ ទោះបីជាជីវិតរបស់យើងធ្លាក់ចុះដល់កម្រិតណាក៏ដោយ ក៏វាមិនមានន័យថា យើងនឹងចាញ់ការប្រកួតនោះទេ។ យើងនឹងនៅទីនោះ ហើយយើងនឹងបន្តរហូតដល់ទីបញ្ចប់។ វាជាវិធីដូចគ្នាក្នុងការប្រយុទ្ធ និងក្នុងជីវិត ពីព្រោះយើងកើតនៅក្នុងទីងងឹត ក្នុងលូ ក្នុងប្រឡាយ នោះមិនមានន័យថាយើងនឹងបន្តនៅទីនោះនោះទេ។ អ្នកត្រូវតែមានឆន្ទៈដើម្បីឈ្នះ»៕